Hikmət Babaşov 1977-ci il fevralın 3-də Beyləqan rayonunun Yeni Mil (Milabad) qəsəbəsində dünyaya göz açmışdı. Uşaqlıqdan sakit, amma iradəli, düşüncəli, məsuliyyətli bir uşaq kimi tanınırdı. Valideynləri deyirdi ki, Hikmətin baxışlarında daim bir qərarlılıq, bir məqsəd vardı — o, hara getsə, nə iş görsə, yarımçıq qoymazdı. Bu xasiyyəti onun gələcək taleyini də müəyyənləşdirdi.
O, gənc yaşlarından ordu həyatını seçdi. Əsgəri xidmətdən sonra da hərbi sistemdə qalaraq uzun illər Azərbaycan Silahlı Qüvvələrində xidmət etdi. Hərbi yoldaşlarının dediyinə görə, Hikmət heç vaxt ön plana çıxmaq, şöhrət qazanmaq istəməzdi. O, sadəcə öz vəzifəsini səssizcə, amma vicdanla yerinə yetirən bir zabit idi.
Əsgərlik onun üçün peşə deyil, vətənə xidmətdir. O, hər zaman “Vətən üçün yaşamaq qədər, lazım gələndə onun uğrunda ölmək də şərəfdir” deyərdi.
2016-cı ilin Aprel döyüşləri zamanı Hikmət Babaşov döyüş bölgəsində olmuş, əmrləri yerinə yetirərkən göstərdiyi igidliklə fərqlənmişdi. Amma onun ən böyük sınağı 2020-ci ilin payızında başladı — 27 sentyabrda başlayan Vətən müharibəsi Hikmət üçün sadəcə bir çağırış deyildi. Bu, onun bütün ömrünün mənasını ifadə edən bir mübarizə idi.
Hikmət Babaşov müharibənin ən gərgin istiqamətlərində – Füzuli, Hadrut, Tuğ, Qubadlı və Zəngilan uğrunda döyüşlərdə iştirak etdi. Cəbhə yoldaşlarının sözlərinə görə, o, həm soyuqqanlılığı, həm də insanlara təsəlli verən davranışı ilə seçilirdi. Güllə səsi, mərmi partlayışı, torpaq qoxusu – bunların heç biri onun inamını sarsıtmırdı.
“İrəli gedəcəyik. Bu torpaq azad olacaq,” – demişdi son döyüşlərindən birində.
8 noyabr 2020-ci il…
Azərbaycan ordusu Şuşa şəhərinə daxil olmuşdu. Həmin gün Hikmət Babaşov Qubadlı istiqamətində gedən əməliyyatlarda şəhidlik zirvəsinə ucaldı.
Onunla eyni gündə, elə eyni qəsəbədən olan həmkəndlisi Elvin Davud oğlu da döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid oldu. Bu iki igidin taleyi bir kəndin tarixini dəyişdi, bir nəsil üçün Vətən sevgisinin ən ali rəmzinə çevrildi.
Şəhidin ailəsi üçün bu xəbər həyatın iki tərəfini birləşdirdi – həm ağrı, həm qürur. Onun balaca övladları atasının medallarını sinəsinə taxanda sanki anlayırlar ki, o, ölümlə yox, ölümsüzlüklə mükafatlandırılıb.
Hikmət Babaşov ölümündən sonra bir neçə orden və medalla təltif olundu:
“Vətən uğrunda” medalı
“Azərbaycan Bayrağı” ordeni
“Qubadlının azad olunmasına görə” medalı
Bu təltiflər onun vətən qarşısında xidmətinin dövlət səviyyəsində qiymətləndirilməsi idi.
Bu gün Hikmət Babaşovun adı təkcə bir qəbirüstü yazıda deyil. O, həm də azad torpaqların hər qarışında, dalğalanan üçrəngli bayraqda, əsgər andında, balaca uşaqların “ata kimi olacağam” sözlərində yaşayır.
O, adını səssiz, amma əbədi şəkildə Azərbaycan tarixinin şərəfli səhifəsinə yazdırıb.
Şəhid Hikmət Babaşovun həyatı göstərdi ki, qəhrəmanlıq ucadan danışmaqla yox, səssiz xidmət və qətiyyətlə yaranır. O, bu Vətən üçün ömrünü verdi, bizə isə azadlığın dəyərini miras qoydu.
Qeyd edək ki, hər il noyabr ayının 9-da şəhid Hikmət Babaşovun doğulduğu Beyləqan rayonunun Yeni Mil (Milabad) qəsəbəsində onun anım günü təntənəli şəkildə qeyd olunur. Tədbirlərdə ailə üzvləri, döyüş yoldaşları, yerli sakinlər və məktəblilər iştirak edir. Onun xatirəsi qarşısında baş əyilir, vətənpərvərlik ruhunda çıxışlar səsləndirilir. Bu mərasimlər Hikmət Babaşovun və həmkəndlisi şəhid Elvin Davud oğlunun ölməz adlarını hər il bir az da ucaldır, gənc nəslə qəhrəmanlığın əsl mənasını xatırladır.
Hazırladı: Jalə Asiman
